Αντιμετώπιση
• Η αντιμετώπιση είναι ένας βασικός προστατευτικός παράγοντας ανθεκτικότητας.
• Περιγράφει πώς αντιμετωπίζουμε το άγχος, την καταπόνηση και τις κρίσεις, όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό και από την ονομασία.
• Η αγγλική λέξη “to cope” σημαίνει “να διαχειριστώ” ή “να αντιμετωπίσω”.
• Κάθε άτομο είναι μοναδικό. Είναι λοιπόν λογικό να υποθέσουμε ότι κάθε άτομο βρίσκει τον δικό του τρόπο να μειώσει το άγχος.
• Ακριβώς όπως υπάρχει μια άπειρη ποικιλία ανθρώπων, υπάρχουν επίσης και μοτίβα στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Το άγχος είναι ένα βιολογικό πρόγραμμα που βρίσκεται ριζωμένο σε όλους μας. Εξάλλου, χρησιμεύει για τη διασφάλιση της επιβίωσης σε ακραίες καταστάσεις.
Στρατηγικές Αντιμετώπισης
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης είναι τα μοτίβα που χρησιμοποιούμε για να αποφύγουμε το άγχος.
Τείνουν να έχουν βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα και μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με τον στρεσογόνο παράγοντα.
Δεν χρησιμοποιούμε όλοι συνεχώς όλες τις στρατηγικές αντιμετώπισης που προσδιορίζονται από την έρευνα. Τείνουμε να χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες στρατηγικές σε συγκεκριμένες καταστάσεις.
Έτσι δημιουργούνται τα διάφορα είδη αντιμετώπισης.
Αντιμετώπιση
Υπάρχουν μερικοί βασικοί παράγοντες διαφοροποίησης:
• Προσανατολισμός δραστηριότητας:
• Οι στρατηγικές αντιμετώπισης περιγράφουν την ενεργό αντιπαράθεση με τους στρεσογόνους παράγοντες.
• Η αντιμετώπιση της αποδέσμευσης περιγράφει την αποφυγή ενός προβλήματος.
• Συγχρονισμός:
• Reactive coping is the use of coping during or §Η αντιδραστική αντιμετώπιση είναι η κατά τη διάρκεια αντιμετώπιση ή μετά το αγχωτικό ερέθισμα.
• Προληπτική αντιμετώπιση είναι η προετοιμασία για το πιθανό άγχος.
Για παράδειγμα, εάν υπάρχει μια σύγκρουση στη δουλειά, συνήθως υπάρχει η τάση να την αντιμετωπίζετε ενεργά αφού έχει συμβεί.
Το στυλ αντιμετώπισης σας θα ήταν τότε πιο εστιασμένο στα προβλήματα, αντιδραστικό και αφοσιωμένο.
Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την αντιμετώπιση;
Η καλή διαχείριση του άγχους και ένα υψηλό επίπεδο ανθεκτικότητας προκύπτουν από την ικανότητα της γνώσης και της υιοθέτησης πολλών διαφορετικών στρατηγικών αντιμετώπισης.
Γνωρίζοντας τις δικές σας προτιμήσεις θα σας βοηθήσει να έχετε πιο ευέλικτα στυλ αντιμετώπισης.
Υπάρχουν διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης, οι οποίες μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικές, ανάλογα με το άτομο.
Στυλ αντιμετώπισης
• Ενεργητική αντιμετώπιση:
• Αυτή η στρατηγική είναι η πιο περιεκτική. Η ενεργητική αντιμετώπιση μπορεί να είναι οτιδήποτε σχετίζεται άμεσα με το πρόβλημα, το στρεσογόνο παράγοντα, την επιβάρυνση.
Σχεδίαση:
• Αυτή είναι μια προληπτική μέθοδος αντιμετώπισης, η οποία μπορεί να είναι τόσο εστιασμένη στο πρόβλημα όσο και στο συναίσθημα. Περιλαμβάνει την πρόβλεψη πιθανών στρεσογόνων παραγόντων και πιθανών αντιδράσεων για την αντιμετώπιση του άγχους.
• Παράδειγμα: Η παρακολούθηση ενός μαθήματος πρώτων βοηθειών είναι ένα κλασικό παράδειγμα αντιμετώπισης μέσω προγραμματισμού.
Στυλ αντιμετώπισης
Καταστολή ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων:
• Αυτή η στρατηγική αντιμετώπισης είναι ένα ενδιάμεσο βήμα ή μια συνοδευτική στρατηγική για την ενεργητική αντιμετώπιση. Περιλαμβάνει μια λειτουργική εστίαση στο πρόβλημα. Σημαίνει να απέχετε από οποιεσδήποτε δραστηριότητες σας εμποδίζουν να αντιμετωπίσετε ενεργά μια αγχωτική κατάσταση.
• Αυτό σημαίνει ότι απομακρύνεστε από άλλες υποχρεώσεις και αυτό σας επιτρέπει να εστιάσετε στην αντιμετώπιση της αγχωτικής κατάστασης.
Θετική επανεκτίμηση:
• Αυτή είναι μια από τις καλύτερα μελετημένες στρατηγικές αντιμετώπισης. Δεν αντιμετωπίζει άμεσα το πρόβλημα, αλλά μάλλον την αξιολόγηση του προβλήματος, επιτρέποντας έτσι τη ρύθμιση του στρες. Δηλαδή, μπορείτε να επανεξετάσετε το πρόβλημα και να εντοπίσετε κάποιες θετικές πτυχές ή ασήμαντες λεπτομέρειες. Αυτό είναι παρόμοιο με την προσέγγιση «μισογεμάτο ποτήρι».
Στυλ αντιμετώπισης
Αυτοσυγκράτηση:
• Αυτό είναι ένα παράδειγμα αποδέσμευσης, καθώς περιλαμβάνει αρχικά την απομάκρυνση από τον στρεσογόνο παράγοντα αντί της αντιμετώπισης. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική είναι επίσης ένα ενδιάμεσο βήμα πριν από την ενεργό αντιμετώπιση. Η αντιμετώπιση της αυτοσυγκράτησης περιγράφει την αναμονή της κατάλληλης στιγμής για δράση.
Χιούμορ:
• Αυτή είναι μια στρατηγική εστιασμένη στο συναίσθημα κατά την οποία αποστασιοποιούμαστε από το πρόβλημα. Προσπαθούμε να ανατρέψουμε μια αγχωτική κατάσταση που επικρατεί και στη συνέχεια να εντοπίσουμε τον παραλογισμό στο αγχωτικό ερέθισμα.
Κοινωνική υποστήριξη (συναισθηματική και συνεργατική):
• Η κοινωνική υποστήριξη είναι ένας πολύ σημαντικός προστατευτικός παράγοντας όσον αφορά τη ρύθμιση του άγχους και την ανθεκτικότητα. Η κοινωνική υποστήριξη μπορεί να είναι συναισθηματική ή συνεργατική π.χ. αν ζητήσετε από έναν φίλο να σας βοηθήσει να λύσετε ένα πρόβλημα ή να αναζητήσετε συγκεκριμένη συμβουλή, αυτό είναι συνεργατική κοινωνική υποστήριξη.
Άρνηση :
• Αυτή είναι μια επιλογή αντιμετώπισης που μπορεί να επικεντρωθεί τόσο στο πρόβλημα όσο και στο συναίσθημα. Όπως υποδηλώνει το όνομα, περιλαμβάνει την άρνηση της ύπαρξης του στρεσογόνου παράγοντα ή την άρνηση αναγνώρισης της επιρροής του στρεσογόνου παράγοντα. Αυτός ο τύπος αντιμετώπισης θεωρείται γενικά ως δυσλειτουργικός, επειδή τα προβλήματα σπάνια υποχωρούν από μόνα τους.
Συμπεριφορική αποχώρηση:
• Αυτό περιλαμβάνει επίσης την απεμπλοκή, αν και είναι περισσότερο μια περίπτωση προληπτικής αντιμετώπισης. Προληπτική με την έννοια ότι δεν καταβάλλονται καν προσπάθειες, ή μπορεί η επίτευξη ενός στόχου να εγκαταλειφθεί εάν συσχετιστεί μ’ αυτό ένας πιθανός στρεσογόνος παράγοντας.
Ανάθεση εργασίας
• Εξετάστε κάθε μία από τις στρατηγικές αντιμετώπισης.
• Ποιες είναι οι στρατηγικές αντιμετώπισης;
• Είναι όλες οι στρατηγικές αντιμετώπισης αποτελεσματικές για μένα;
• Πώς μπορώ να εφαρμόσω κάποιες άλλες στρατηγικές αντιμετώπισης;
Χρήση στρατηγικών αντιμετώπισης: Κάντε το ευέλικτο
• Όλοι έχουμε πρόσβαση σε αυτές τις στρατηγικές αντιμετώπισης. Ωστόσο, δεν τις χρησιμοποιούμε όλες εξίσου έντονα και συχνά.
• Όσο μικρότερη είναι η εργαλειοθήκη μας για τις στρατηγικές αντιμετώπισης, τόσο πιο πιθανό είναι να εκνευριστούμε και τόσο πιο πιθανό είναι να παραπατήσουμε.
• Για να προστατευτούμε, χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν ευρύτερη επιλογή μηχανισμών αντιμετώπισης. Ένας τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η ευελιξία είναι να μάθουμε να χρησιμοποιούμε διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης.
Μελέτη περίπτωσης
Οι κοινωνικοί λειτουργοί ψυχικής υγείας εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα επαγγελματικής καταπόνησης και στρεσογόνων παραγόντων.
Μέθοδοι
Οι ερευνητές ανέλυσαν μια ποικιλία μελετών που αφορούσαν το άγχος και τις στρατηγικές αντιμετώπισης των κοινωνικών λειτουργών ψυχικής υγείας. Συνέλεξαν δεδομένα από διάφορες πηγές για να αποκτήσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης.
Μια συστηματική ανασκόπηση του άγχους όσον αφορά τους εργαζόμενους στην ψυχική υγεία.
Λόγοι που προκαλούν άγχος:
Μεγάλος φόρτος εργασίας:Ο υπερβολικός φόρτος εργασίας και ο μεγάλος αριθμός περιστατικών έχουν αναγνωριστεί ως οι κύριες αιτίες του στρες.
Συναισθηματικό στρες: Η ενασχόληση με πληγωμένους και υπερβολικά αγχωμένους πελάτες οδηγούν σε αξιοσημείωτο συναισθηματικό στρες.
Οργανωτικοί παράγοντες: Οι κακές συνθήκες εργασίας, η ανεπαρκής υποστήριξη από τους ανώτερους και η έλλειψη πόρων μπορούν να επιδεινώσουν το άγχος.
Επιπτώσεις του στρες
Εξουθένωση: το επίμονο άγχος συχνά οδηγεί σε εξουθένωση, που χαρακτηρίζεται από συναισθηματική εξάντληση, αποπροσωποποίηση και μειωμένη προσωπική απόδοση.
Προβλήματα υγείας: Τα υψηλά επίπεδα άγχους έχουν συνδεθεί με προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας όπως διαταραχές ύπνου, άγχους και κατάθλιψη.
Στρατηγικές αντιμετώπισης:
Ατομικοί μηχανισμοί αντιμετώπισης: αυτοί οι μηχανισμοί περιλαμβάνουν τεχνικές όπως η συχνή σωματική δραστηριότητα, ασκήσεις ενσυνειδητότητας, χόμπι και δραστηριότητες αναψυχής για χαλάρωση.
Κοινωνική υποστήριξη: Η συναναστροφή με συναδέλφους, η λήψη συναισθηματικής υποστήριξης καθώς και το να νιώθουν ότι ανήκουν σε μια ομάδα επισημάνθηκαν ως σημαντικές στρατηγικές αντιμετώπισης.
Επίβλεψη και επαγγελματική υποστήριξη: Η τακτική επίβλεψη και επαγγελματική υποστήριξη από ανωτέρους και μέντορες συμβάλει στην αντιμετώπιση του άγχους.
Παράδειγμα: Φορέας που παρέχει υπηρεσίες Α
• Ο Φορέας που παρέχει υπηρεσίες Α
εργάζεται σκληρά για να βοηθήσει τους πελάτες με ειδικές ανάγκες που γερνούν.
• Ο υψηλός φόρτος εργασίας με πολλές απαιτήσεις στο χρόνο του προσωπικού. Αυτό το είδος εργασίας δημιουργεί συναισθηματικό στρες, με δύσκολες οργανωτικές συνθήκες π.χ. εργασία σε βάρδιες. Η εξουθένωση των εργαζομένων και τα προβλήματα υγείας είναι πολύ υψηλού κινδύνου.
• Ποια είναι μερικά βήματα που μπορεί να κάνει ο Φορέας που παρέχει υπηρεσίες Α ώστε να τεθούν σε εφαρμογή για να μπορέσουν να βοηθήσουν τους εργαζόμενους?
• Αθλητισμός: Ευκαιρίες για σωματική δραστηριότητα – τρέξιμο, πεζοπορία, ποδόσφαιρο, βόλεϊ.
• Κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο: Συμμετοχή σε ομάδες με κοινά ενδιαφέροντα – μουσική, γιόγκα, μελέτη της Αγίας Γραφής, μαγείρεμα
• Μαθήματα δεξιοτήτων : Υγιεινή διατροφή, μείωση του στρες, διαλογισμός, διαχείριση χρόνου.
• Υποστήριξη εργασιακών σχέσεων: Συλλογική συμβουλευτική, ομάδα εργασίας διαχείρισης διαμάχης.
• Θεραπευτική βοήθεια: Συμβουλευτική, υποστήριξη εθισμού, υποστήριξη επανένταξης.
Περίληψη
• Συνοπτικά, δεν υπάρχει καλύτερη στρατηγική, υπάρχει μόνο μία που είναι πιο κατάλληλη για την κατάστασή σας. Και εσύ είσαι το μόνο άτομο που μπορεί να το αποφασίσει.
• Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε τα διαφορετικά στυλ αντιμετώπισης, και να σκέφτεστε πώς μπορείτε να τα εφαρμόσετε.
